Friday, August 20, 2010

ang haligi ng tahanan.

hello philippines!!! matagal tagal na din akong di nakakapag blog at dahil na pressure ulit ako kay ungaz na ginawang daily habit ang pagbblog na
nakakaloka... bongga ka neng!
well, biglang kong narealize na
may everyday stressor na pala ako... lol..  siguro na-immune nalang ako sa kanya... siya ay ang aking daddy.
nung batang diva pa lang ako, strict na sya., sya ang nagtuturo sa akin kung paanong maging tibo..
kasi nga militar and everything, tinuruan nya akong magbasketball at maging farming diva.
oo!!! nagtatanim ako nuon literal ng palay sa ikabubuhay ng pamilyang pilipino
after 20 years of service nagretire na si daddy sa pagiging philippine navy at duon ako natakot, kasi close monitoring na ako.
baka sumama sa mga booking ko, maagawan pa ako!
after his retirement, naramdaman kong parang nagretire na rin sya sa pagiging ama namin at asawa sa aking ina.
minsan nya nalang pinararamdam na ama namin sya sa pagbibigay ng datung!! lol.
unang revolution nya ay nambabae sya... syempre, nung nalaman ni mother E yun, ayun sinugod ang bitch at no one knows where she is right now!!!
gow mom!!! lol... then another burden to us is that, palaging sugal na ang inaatupag nya... pero pera nya naman yun...
si mommy lang nagpapaaral sa aming tatlo, at si daddy yung pera nya, sa manok nya at sa kanya lang... minsan iniisip ko na kapag kailangan
nya na ng tulong namin, idadala ko yung mga manok nya para mag BP sa kanya at mag regulate ng IV nya.. ewan nalang. goodluck sa manok nya.
gusto ko nga minsan ipachooks to go ang mga manok nya. at eto pa!!! hirap na hirap syang magbigay ng pera sa amin
pero pag gastos sa mga manok nya, ang bilis!!!
palagi nya akong sinasabihan ng tamad at magastos, oo inaamin ko yun pero sino mas magastos at tamad sa aming dalawa???
minsan gusto ko na syang kausapin because i am a hero pero minsan baka ma ultimo adios ako
baka bigla nalang akong barilin. hahahaha. buti nalang may blogspot... dito ko nailalagay ang mga saloobin ko..
mahirap on my mom and siblings part, kasi nakaprogram na palagi utak nya... bahay sabungan, bahay tongits... at eto pa, ayaw ipagamit ang car ko dahil
matakaw daw sa gasolina, pero sya pupunta lang ng sabungan naka kotse pa... power talaga!!!
dun nawala ang respeto ko sa tatay ko. wala na. kung baga, appear, disappear, one half, one fourth
pero sana someday biglang magdisappear appear ulit.. sana... Lord help us...
i'm just hoping ate charo na sana bigla nalang syang magbago, dahil walang may lakas ng loob sa amin na gawin ang nararapat.

1 comments:

Ungaz said...

hnd nmn ako everyday mgblog!hahaha...nakarelate ako sa iyong nakakawindang na erpatz...o well,i'll share our secret.nagmkaawa akong idispacha ni ina si ama!winner!hahaha...mwah

Post a Comment